تفاوت هندزفری، هدفون، هدست و ایرفون چیست؟

قسمت اول

قصد داریم در این ویدئو یاد بگیریم تفاوت هندزفری، هدفون، هدست و ایرفون چیست تا از این به بعد حرفه‌ای تر و آگاهانه‌تر خرید کنیم. شاید برای شما هم پیش آمده باشد که برای خرید یک هدفون به مغازه‌های محلتان رفته‌اید یا در اینترنت دنبال هدفون مناسب خودتان بوده‌اید. نکته جالب این است که چه در فروشگاه‌های آنلاین و چه آفلاین، بعضاً می‌بینیم برای یک محصول هر چهار کلمه را به کار می‌برند. اما تفاوت هندزفری، هدفون، هدست و ایرفون چیست؟

ما در این ویدئو توضیحات مختصری درباره هر یک از این کلمات به شما ارائه می‌دهیم تا در پایان، دیگر بدانید منظور فروشنده‌ها و برندهای سازنده از هر کدام چیست.

بر اساس مطالعاتی که تیم فنی ویترین‌باز انجام داد متوجه شدیم متأسفانه هیچ نظر واحدی روی تعاریف این چهار کلمه نیست و می‌توان گفت تقریباً هرکسی یک نظر متفاوتی دارد. مثلاً عده‌ای می‌گویند ایرفون‌ها قابلیت مکالمه ندارند در حالی که ایرفون‌هایی وجود دارند که میکروفون و قابلیت مکالمه دارند. تیم فنی ما به این جمع‌بندی رسید که بهتر است همه این کلمات را زیرمجموعه هدفون‌ها بدانیم؛ یعنی بگوییم هندزفری‌ها، هدست‌ها و ایرفون‌ها هر کدام هدفونی با فلان ویژگی متمایز هستند.

هدفون‌ها را می‌توانیم از لحاظ ظاهر کلی به 3 دسته تقسیم‌بندی کنیم:

• دسته اول – هدفون‌های توگوشی یا این‌ایر (in-ear)
• دسته دوم – هدفون‌های روگوشی یا آن‌ایر (on-ear)
• دسته سوم – هدفون‌های دورگوشی یا اُورایر (over-ear)

هدفون‌های توگوشی یا این‌ایر (in-ear)

هدفون‌های توگوشی داخل لاله گوش قرار می‌گیرند و دو نوع هستند:

نوع اول

بیرون سوراخ گوش قرار می‌گیرند و برای افرادی که دوست دارند از هدفون‌های توگوشی استفاده کنند و سوراخ گوش ریزی دارند مناسب است. اما این  دسته یک عیب بزرگ به نام “نشت صدا” دارند که اگر نمی‌خواهید صدایی را که شما می‌شنوید دیگران هم بشنوند، باید دور این نوع را خط بکشید. یکی از اشکالات این هدفون‌ها این است که لاستیک‌های نرم یا سری‌های مناسب ندارند و ممکن است مدام از گوشتان بیفتند. (البته ناگفته نماند عده‌ای به این دسته از هدفون‌ها، ایرباد نیز می‌گویند.)

نوع دوم

این نوع با داشتن نوعی لاستیک نرم کاملاً وارد سوراخ گوش می‌شوند و از نشت صدا به محیط یا ورود صداهای جانبی به گوش جلوگیری می‌کنند؛ از این‌رو، از لحاظ نشت صدا در بین سایرین موفق‌ترین هستند. به این لاستیک‌های نرم اصطلاحاً ایرباد یا نویز کنسلر یا ایرتیپ می‌گویند. در ضمن ایرتیپ، واژه بسیار حرفه‌ای تری است.

عده‌ای می‌گویند هدفون‌های توگوشی نوع دوم به دلیل نزدیکی زیاد به پرده گوش آسیب بیشتری به سیستم شنوایی می‌رسانند. اما اگر نظر ما را بخواهید عملاً تفاوت چندانی نمی‌کنند. چون در هدفون‌های توگوشی نوع اول به دلیل نشت صدا، شما هنگامی‌که به موسیقی گوش می‌دهید گاهاً تا 2 برابر باید ولوم صدا را زیاد کنید.

احتمالاً الآن با خودتان می‌گویید پس هدفون‌های داخل گوشی نوع اول، گزینه مناسبی برای خرید نیستند اما باید بگوییم انتخاب بین این دو نوع، کاملاً سلیقه‌ای است و بستگی به شما دارد. مثلاً خود من وقتی از نوع اول استفاده می‌کنم چون ایرتیپ ندارند و از گوشم می‌افتند با آن‌ها راحت نیستم؛ در عوض، با هدفون‌های نوع دوم که نشت صدا هم ندارند راحت‌تر هستم.

هدفون‌های روگوشی یا آن‌ایر (on-ear)

این دسته توسط نوعی گیره یا دسته‌ای با خاصیت فنری روی سر و لاله گوش جای می‌گیرند. این هدفون‌های روی گوش، صدای محیط را به خوبی ایزوله نمی‌کنند و در اکثر موارد صدای موسیقی در حال پخش به بیرون نشت پیدا می‌کند که ممکن است برای دیگران ایجاد مزاحمت کند. این هدفون‌ها تمام گوش را پوشش نمی‌دهند و به همین دلیل در استفاده طولانی مدت باعث آزار لاله گوش می‌شوند. 

هدفون‌های دورگوشی یا اُورایر (over-ear)

این دسته با اندازه بزرگ خود تمام لاله گوش را احاطه می‌کنند و دور آن قرار می‌گیرند. در این هدفون‌ها به واسطه اندازه بزرگ آن‌ها، از درایورهای بزرگ‌تر و قدرتمندتری استفاده می‌شود که منجر به سطح بالاتر صدا و بیس‌های عمیق‌تر می‌شوند. 

نتیجه‌گیری

در پایان این ویدئو، می‌توانیم نتیجه بگیریم:

•  هرجا واژه “ایرفون“ دیدید، منظور هدفون‌های توگوشی هستند که می‌توانند قابلیت مکالمه داشته یا نداشته باشند.

• هرجا برای محصولی واژه “هندزفری“ دیدید، منظور واژه “هندزفری‌هدست” است که هدست آن به علت راحت‌تر بیان شدن در بین مردم حذف شده است. هندزفری‌هدست‌ها، هدفون‌های توگوشی هستند که همه آن‌ها قابلیت مکالمه دارند.

• غالباً منظور از واژه “هدفون“ که در بین مردم به کار می‌رود، هدفون‌های بیرون‌گوشی یا دورگوشی است.  

• “هدست‌ها“ نیز نوعی هدفون هستند که قابلیت مکالمه دارند و بیشتر در مراکز تماس و مراکز مخابراتی، کلاس‌های آموزشی آنلاین، گیم‌های گروهی، مکالمه‌های تلفنی و تصویری مثل اسکایپ به کار می‌روند. 

• هرجا برای محصولی واژه “ایرباد (Earbud)“ به کار رفت، منظور هدفون‌های توگوشی هستند که ایرتیپ ندارند. ایربادها داخل لاله گوش و بیرون از سوراخ گوش قرار می‌گیرند.  

• عبارت “true wireless“ نیز که در بسیاری از منابع معتبر خارجی مشاهده می‌شود، منظور هدفون‌های بی‌سیم توگوشی (in-ear) هستند که نگهدارنده گردنی ندارند. (برای مشاهده چند نمونه از بهترین true wirelessهای دنیا بر روی عبارت true wireless آبی‌شده در خط اول کلیک کنید)

این‌ایرها یا آن‌ایرها؟

بسیاری از کاربران، آن‌ایرها را راحت‌تر از این‌ایرها می‌دانند. آن‌ها معتقدند آن‌ایرها به دلیل حرارت کمتری که در داخل گوش ایجاد می‌کنند در درازمدت آسیب کمتری به سیستم شنوایی می‌رسانند. اما به هر حال قابلیت حمل و کوچک بودن این‌ایرها استفاده از آن‌ها را فراگیرتر کرده است. هرچند که می‌دانیم این‌ایرها در اغلب موارد، به علت کوچک بودن نمی‌توانند خروجی صدایی برابر با هدفون‌های بزرگتر داشته باشند. درضمن، استفاده از این‌ایرها برای کسانی‌که از گوشواره، کلاه یا عینک استفاده می‌کنند، خیلی راحت‌تر از آن‌ایرها و اُورایرها می‌باشد.

برای ما در قسمت دیدگاه بنویسید شما کدامیک از انواع هدفون‌ها را ترجیح می‌دهید

[wp-svg-icons icon=”point-down” wrap=”i”]   [wp-svg-icons icon=”point-down” wrap=”i”]   [wp-svg-icons icon=”point-down” wrap=”i”]